आचार्य
[ना.]
१. आचारको ज्ञाता; वेद आदि पढाउने गुरु; अध्यापक।
२. कर्मकाण्डको ज्ञाता; मुख्य पुरोहित।
३. ब्राह्मण वा क्षेत्री जातिको एक थर।
६. व्रतबन्धमा गायत्री मन्त्र सुनाउने गुरु।
७. संस्कृत परीक्षाको स्नातकोत्तर तहको एक उच्च उपाधि।
१. आचारको ज्ञाता; वेद आदि पढाउने गुरु; अध्यापक।
२. कर्मकाण्डको ज्ञाता; मुख्य पुरोहित।
३. ब्राह्मण वा क्षेत्री जातिको एक थर।
६. व्रतबन्धमा गायत्री मन्त्र सुनाउने गुरु।
७. संस्कृत परीक्षाको स्नातकोत्तर तहको एक उच्च उपाधि।