डाँडा

[ना.]

१. जमिन उठेर अग्लो परेको ठाउँ; पहाडको माथिल्लो भाग; शिखर

२. धुरीदेखि दाँतीसम्म भिरालो पारेर राखिएको छानोको आड र भाटा बाँधिने लामो काठ, बाँस आदि

३. भिरपाखा भएको जमिन; पहाड; पर्वत