डाँडा
[ना.]
१. जमिन उठेर अग्लो परेको ठाउँ; पहाडको माथिल्लो भाग; शिखर।
२. धुरीदेखि दाँतीसम्म भिरालो पारेर राखिएको छानोको आड र भाटा बाँधिने लामो काठ, बाँस आदि।
१. जमिन उठेर अग्लो परेको ठाउँ; पहाडको माथिल्लो भाग; शिखर।
२. धुरीदेखि दाँतीसम्म भिरालो पारेर राखिएको छानोको आड र भाटा बाँधिने लामो काठ, बाँस आदि।