उछिट्टिनु

[अक्रि.]

१. उम्कनु; भाग्नु; फुत्कनु

२. कुनै वस्तु ठिक ठाउँमा नपरी पर पुग्नु; उफ्रनु

३. टाप कस्नु

[अक्रि.]

ठेगानमा नहुनु; टाढा पर्न जानु