भड्कनु
[अक्रि.]
१. आफ्नो बाटोबाट विचलित हुनु; पथभ्रष्ट हुनु।
२. कुनै कामबाट भाग्नु; पलायन हुनु।
३. डरले आत्तिएर उफ्रनु; बिच्किनु; तर्सनु; भट्कनु।
४. बाउँठिनु; बिभिन्डिनु; बटारिनु।
[अक्रि.]
[अक्रि.]
१. आफ्नो बाटोबाट विचलित हुनु; पथभ्रष्ट हुनु।
२. कुनै कामबाट भाग्नु; पलायन हुनु।
३. डरले आत्तिएर उफ्रनु; बिच्किनु; तर्सनु; भट्कनु।
४. बाउँठिनु; बिभिन्डिनु; बटारिनु।