दर्शनशास्त्र।
१. तीर्थ, मन्दिर वा घाटमा धार्मिक कृत्य गराउने ब्राह्मण; तीर्थपुरोहित।
२. विद्या; शास्त्रीय ज्ञान।
३. सत् र असत् कुराको विभेद गर्ने बुद्धि; विवेक।