तुक
[ना.]
१. तर्क र बुद्धिको आपसी तालमेल।
२. तुक्का।
३. शास्त्रीय पद्यरचनाका प्रत्येक पाउका अन्तमा पद वा अक्षरको समान आवृत्ति वा एकता; अन्त्यानुप्रासको एक रूप।
१. तर्क र बुद्धिको आपसी तालमेल।
२. तुक्का।
३. शास्त्रीय पद्यरचनाका प्रत्येक पाउका अन्तमा पद वा अक्षरको समान आवृत्ति वा एकता; अन्त्यानुप्रासको एक रूप।