तुक

[ना.]

१. तर्कबुद्धिको आपसी तालमेल

२. तुक्का

३. शास्त्रीय पद्यरचनाका प्रत्येक पाउका अन्तमा पद वा अक्षरको समान आवृत्ति वा एकता; अन्त्यानुप्रासको एक रूप