खाई

[ना.]

१. किल्ला, सहर आदिको रक्षाका निमित्त वरिपरि खनेर पानी भरिएको खाडल; खावा; खौलो

२. चारैतिर अग्लो, बिचमा गहिरो भएको जमिन; खाल्डो; खाडल