दुसाध
[ना.]
१.
खराब
स्वभाव
भएको;
दुर्जन
;
दुष्ट
।
२.
नेपाल
को
तराई
क्षेत्र
मा रहने एक
जाति
।
३.
भूतप्रेत
;
पिशाच
।